ابتدایی دلفان

هدایت است و محبّـت ، تـلاش و کــــارمعلّــم
خـــدا شود همه ساعت ، انیس و یـــــار معلّم
ز قفل جهل هراسی، زدرب بسته غمی نیست
کلیــد علـــم چــو بـاشــــد در اختیــــار معلّم
خوشا به حالِ کسی که عطش به چشمه ی علم است
گــــرفتــه روزی خـــود را، ز روزگـــــار معلّم
فـرشتـــه هیـــچ نـدارد چنین مقـام و شکــوهی
بـــوَد کنــار خــــدا او، خــــدا کنــــار معلّم
ز بذرکاری مهر و شکوفه بـــــاری خــــــرداد
همــــیشه هست امیـــــدی در انتــــــظار معلّم
تمامِ فصل خــــزان و تمــــامِ فصل زمستـــان
چـو شاخــه ای بوَد و میــوه اش بهـــــــار معلّم
کم است چون بنمایم به دست های قلم گیـــــر
هـــــــزار دستــــــه گلی را دمی نثــــــار معلّم
زلالتـــــر ز معلّم نـدیــده کس بـــــه جهـــانی
دلــم فـــدای روانِ بـــزرگــــــــــــــــــ ـوار معلّم
بـــه غیـــــرِ شعـر نچیـدم متــاعــی از دل دادا
سروده ایـن غـزلش را بــــــه افتـخـــــار معلّم